IBAN

International Bank Account Number (IBAN, pol. Międzynarodowy Numer Rachunku Bankowego) – międzynarodowy standard numeracji kont bankowych.
Standard został utworzony przez Europejski Komitet Standardów Bankowych (European Committee for Bank Standardisation), po czym przyjęto go jako ISO 13616. IBAN składa się z dwuliterowego kodu kraju ISO 3166-1, po którym następują dwie cyfry sprawdzające (suma kontrolna), i do trzydziestu znaków alfanumerycznych (liter lub cyfr), które zawierają numer rozliczeniowy i numer rachunku, określane razem jako BBAN (ang. Basic Bank Account Number, pol. Podstawowy Numer Rachunku Bankowego). Decyzja o długości tego bloku należy do poszczególnych krajów, z tym, że dany kraj musi posiadać jedną, określoną długość. W BBAN musi się zawierać unikatowy kod identyfikujący bank, o określonej długości i określonym miejscu, w którym się on rozpoczyna. Jego pozycja i długość również zależy od danego kraju.
W transakcjach elektronicznych kod IBAN powinien być przechowywany w jednym ciągu, bez spacji, jednakże w przypadku dokumentów na papierze powinien być zapisywany w grupach po cztery znaki, przy czym ostatnia grupa może mieć ich mniejszą liczbę (ze względu na różną liczbę znaków w poszczególnych krajach).
Kod IBAN został utworzony, by wspomóc obsługę płatności w Unii Europejskiej. Klienci, zwłaszcza osoby fizyczne oraz małe i średnie firmy często napotykają na problemy, związane z różnymi standardami bankowości na świecie. Podanie numeru konta odbiorcy w formacie IBAN oraz kodu BIC banku jest obowiązkowe podczas wysyłania poleceń przelewu typu SEPA (w euro do krajów Europejskiego Obszaru Gospodarczego i Szwajcarii).
Numer Rachunku Bankowego  może być przekształcony na międzynarodowy numer IBAN (International Bank Account Number) poprzez dodanie na początku znaków PL. Cyfry kontrolne wyliczane są zgodnie ze standardem IBAN, przyjmując, że numer zawiera oznaczenia kraju "PL" (niezależnie od tego, czy występuje ono w zapisie, czy nie).