Wywiad Skarbowy

Wywiad Skarbowy – powstały w 1998 urząd w Polsce, podlega Generalnemu Inspektorowi Kontroli Skarbowej, w Ministerstwie Finansów. Wcześniej działał pod nazwą Biuro Dokumentacji Skarbowej (BDS), następnie w ramach Departamentu Kontroli Skarbowej II i dalej jako Departament Kontroli Resortowej (DKR).
Jest to szczególna forma wykonywania kontroli skarbowej. Swym zakresem obejmuje czynności, w tym również czynności operacyjno-rozpoznawcze, pozwalające m.in. na:

• określenie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania,
• ujawnianie nie zgłoszonej do opodatkowania działalności gospodarczej i dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów,
• kontrolę finansów jednostek samorządowych,
• kontrolę towarową z zagranicą,
• ujawnianie i zapobieganie korupcji.

Podstawą prawną działania wywiadu skarbowego jest ustawa z 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (tekst jednolity Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 214, z późn. zm.).
Pracownicy komórek wywiadu skarbowego, w zakresie wykonywanych czynności operacyjno-rozpoznawczych, podlegają nadzorowi Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej sprawuje nadzór przy pomocy komórki organizacyjnej wyodrębnionej w strukturze urzędu obsługującego Ministra Finansów, którą jest Departament Wywiadu Skarbowego.
Wywiad skarbowy uzyskuje, gromadzi, przetwarza i wykorzystuje informacje o m.in. dochodach, obrotach, rzeczach i prawach majątkowych podmiotów podlegających kontroli skarbowej. W trakcie wykonywania zadań, w uzasadnionych przypadkach określonych w ustawie o kontroli skarbowej, pracownicy wywiadu skarbowego mogą zastosować, za zgodą sądu, kontrolę operacyjną (m.in. podsłuch). W czasie wykonywania swoich czynności pracownicy wywiadu skarbowego mogą współpracować z osobami chcącymi udzielić informacji kontroli skarbowej.